به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، مرکز البرز؛ نسرین ژولایی بانویی که آرزویش درسال ۱۳۶۰  اعزام شدن به جبهه بود . در ابتدا خانواده مخالفت می‌کنند چون برادر بزرگترش، منصور، فوت کرده بود. نسرین سه روز روزه می‌گیرد و در افطار فقط کمی آب می‌خورد تا خانواده را متقاعد کند. روز سوم بیهوش می‌شودو پزشک از مادرشان می‌پرسد «نسرین نباشد بهتر است یا خدمت به خدا؟» و در نهایت خانواده رضایت می‌دهند. 

سرانجام وی به عنوان امدادگر افتخاری در بیمارستان صحرایی نیروی دریایی خدمت می کند.

نسرین ژولایی امدادگر دلیری شد که دستانش مرهم زخم رزمندگان می شود بانویی که در هیاهوی جنگ، بهشتی از عشق و ایثار ساخت وی همسر جانباز، است و نماد صبر و مقاومت.