فعال محیط زیستی در یادداشتی نوشت: متاسفانه بی اطلاعی بسیاری از مدیران و مسئولان حفظ محیط زیست از وجود سیستم مهم گردش خون کره زمین و عدم درک از کارکرد آن، دلیل اصلی سدسازی های لجام گسیخته و پروژه های مخرب شیرین کردن آب دریا و انتقال آب به گوشه و کنار کشور است.

 نادر ضرابیان، کوه نورد و فعال محیط زیست  در یادداشتی تحت عنوان “سیستم گردش خون کره زمین” نوشت: 

«کوهستان و رودخانه و دریا در مجموع سیستم “گردش خون کره زمین” را شکل می دهند. این سیستم دقیقآ مانند سیستم گردش خون بدن ما و دیگر زیستمندان عمل می کند و نقش اول را در زندگی بخشی به تمام زیستمندان ایفا می کند. اعتقاد دارم درصد بالایی از مشکلات کشور ارتباط مستقیم با بی توجهی به این موضوع مهم دارد.

کوهستان مانند میراب ،حق و سهم منطقه تحت پوشش خود را از رودخانه عظیم بخار آب معلق در هوا می گیرد و به کمک پوشش گیاهی وارد لایه های خود می کند. آب بعد از عبور از لایه های معدنی، غنی و سرشار از مواد غذایی شده و بعد از طریق چشمه ها و روددره ها وارد رودخانه می شود. زندگی تمام زیستمندان به طور مستقیم وابسته به همین اب غنی شده است. کوهستان یک قطعه تجدیدپذیر در سخت افزار کره زمین است و مانند تمام موجودات به دنیا می آید و پیر می شود و می میرد. این فرایند چند میلیون سال طول می کشد. کوهستان مهم ترین آفریده خداوند در کره زمین است و نقش اول را در زندگی بخشی به زیستمندان و ادامه حیات سخت افزار کره زمین بر عهده دارد. در واقع قلب کره زمین است.

رودخانه دقیقا مانند رگ بدن انسان  وظیفه دارد تا در مسیری از پیش تعیین شده و با کمک این آب غنی شده، زیستمندان مسیر حرکت خود را تغذیه و در انتها به دریا و تالاب و دریاچه بریزد و سهم و حق زیستمندان دریایی را پرداخت کند. کیفیت آب غنی شده از محل تولید تا مقصد به وسیله حریم زیستی رودخانه حفظ می شود. همان طور که در رگ انسان لخته خون موجب انسداد رگ و اختلال در سیستم گردش خون می شود و مرگ را برای انسان رقم می زند، سدسازی هم مانند لخته خون سیستم گردش خون کره زمین را مختل می کند و آسیب های فراوانی به زیستمندان و سخت افزار کره زمین وارد می کند. 

دریا با کمک آب شیرین غنی شده رودخانه علاوه بر تغذیه زیستمندان دریایی، تعادل شوری آب را برقرار کرده و با تبخیر شدن، بخار اب معلق در هوا را هم به وجود می اورد. زیستمندان دریایی پس از مرگ در لایه های کف دریا ته نشین و فشرده می شوند و بعدها در فرایند کوه زایی از کف دریا سر بر می آورند و جایگزین کوهستان های از بین رفته می شوند. در واقع مواد معدنی در لایه های کوهستانی، همین موجودات دریایی هستند و هدف اصلی از این فرایند غنی کردن آب حاصل از باران است نه صرفا برای کندن و بردن و صادرکردن. در مجموع دوباره این چرخه زیستی تکرار می شود. 

متاسفانه بی اطلاعی مدیریت از وجود چنین سیستم مهمی در کره زمین و عدم درک از کارکرد آن، دلیل اصلی این سدسازی های لجام گسیخته و پروژه های مخرب شیرین کردن آب دریا و انتقال آب به گوشه و کنار کشور است. 

واقعیت وظیفه اصلی فعالان در درجه اول آگاهی از ساختار و سازوکار محیط زیست و در مرحله بعد انتقال این مفاهیم به مدیریت و مردم است. ولاغیر.‌‌»

انتهای پیام/