حجت الاسلام والمسلمین محمدمهدی حسینی همدانی در گفتگو با خبرنگار البرز نیوز، در خصوص بررسی و تبیین آیه ۷ سوره ابراهیم در سیزدهمین روز از ماه مبارک رمضان ۱۴۰۳ در راستای اجرای جز سیزدهم از طرح «زندگی با آیه ها» گفت: خداوند نعمت‌های بسیاری به ما عطا کرده است و باید قدردان نعمت‌های خداوند باشیم و اگر قدردانی از خداوند را یاد بگیریم می‌توانیم قدردانی از دیگران را هم بلد باشیم.
امام جمعه کرج بیان کرد: همه این‌ها از روی نعمت‌دهی و احسان خداوند است و من در عین غرق بودن در تمام این مواهب که من هرچه به تو حسن ظن داشتم تو همه را انجام دادی و هر چه زمین خوردم تو مرا بلند کردی ولی من در همان حال، غرق در معاصی بودم و تو نسبت به نافرمانی‌های من هیچ اقدامی نکردی؛ و من زشتی کردم اما تو احسانت را ناتمام نگذاشتی و من بدی می‌کردم تو خوبی‌ات را تکمیل می‌کردی؛ و این احسان تو من را از ارتکاب کارهایی که باعث خشم تو می‌شد دور نکرد؛ و تو مورد بازخواست قرار نمی‌گیری ازآنچه انجام می‌دهی.
وی ادامه داد: فضای کلی این بخش دارد ما را متوجه احسان خدای تعالی نسبت به بندگان می‌کند و خداوند نعمت خودش را در اختیار انسان قرار داد و همه نعمت‌ها هرچه به ما می‌رسد از طرف خداست. هرچه در عالم به شما می‌رسد نعمت است و نعمت از جانب خدای تعالی است. آیه ۵۳ سوره مبارکه نحل «وَ ما بِکُمْ مِنْ نِعْمَهٍ فَمِنَ اللَّهِ» حتی اگر شما به دیگری احسان می‌کنید یا کسی به شما احسان می‌کند همه این‌ها مظهر احسان خداست؛ یعنی کسی که اهل احسان است دارد خدا را جلوه می‌دهد و نمونه‌ای از احسان خدا نسبت به دیگران است.
نمی‌توانی نعمت‌ها را بشماری
همچنین وی افزود: خداوند در آیه ۳۴ سوره ابراهیم فرمود: «وَ آتاکُمْ مِنْ کُلِّ ما سَأَلْتُمُوهُ وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللَّهِ لا تُحْصُوها إِنَّ الْإِنْسانَ لَظَلُومٌ کَفَّارٌ» و از هر چیزی که از او خواستید، به شما داد؛ و اگر نعمت‌های خدا را بشمارید، هرگز آنها را شماره نتوانید کرد، انسان، ستمگر و ناسپاس است و همین نعمت‌هایی که خدا به شما داده را بشمارید نمی‌توانید و امیرالمؤمنین سلام‌الله‌علیه در عبارتی دارند «وَ لَا یُحْصِی نَعْمَاءَهُ الْعَادُّونَ» نمی‌توانند شماره کنندگان نعمت‌های خدای تعالی را شمارش کنند و قابل‌شمارش نیست و فرمود اگر تمام آب دریاها بشود مرکب و تمام درخت‌ها بشود قلم و برگ درختان بشود ورق و جن و انس و ملک بشوند نویسنده که نعمت‌های خدا را شمارش کنند این‌ها تمام می‌شود اما نعمت‌ها باقی است.
حجت الاسلام حسینی همدانی گفت: یک سری از نعمت‌ها دائم در اختیار ما است؛ می‌بینیم اما توجه نداریم و وقتی گرفته می‌شود متوجه می‌شویم و فهم یکی از نعمت‌ها ا ست چیزهایی که در بدن ماست فراوان است.
تا نعمت را از دست ندهیم قدرش را نمی‌دانیم
وی ادامه داد: امیرالمؤمنین در سفارشش به کمیل فرمود: ای کمیل تو هیچ‌گاه از نعمت و عافیت خداوند عزوجل بی‌بهره نیستی.، پس در هیچ حال از ستایش و تمجید و تسبیح و تقدیس و شکر خدا دست برندار.
کافیست قدرش را بدانی
پژوهشگر قرآنی البرزی در گفتگو با خبرنگار البرز نیوز ضمن اشاره به آیه ۷ سوره ابراهیم گفت: در احوالپرسی‌ها به سوال دوم و سوم نرسیده ناله‌ها و شکایت‌های افراد شروع می‌شود و می‌گویند آن قدیم‌ها کسب و کار رونق بیشتری داشت و مشتری‌ها جلوی مغازه اش صف می‌کشیدند و شب که می‌شد با دخل پر به خانه می‌رفت و می‌گوید همه آنها به خاطر خرابی بازار و وضع بد مردم است اما یادش نیست که آن روزها هم وضع مردم خیلی رو به راه نبود اما حواسش نیست که آن روزها آدم شاکر تری بود و در احوال پرسی‌ها ذکر «الحمد لله» از زبانش نمی‌افتاد.
نیما اسلامی نسب افزود: یکی از عوامل حال خوب دیدن دارایی‌ها است و دیدن دارایی‌ها مهم‌تر از داشتن دارایی است و چه بسا ما ندار نیستیم اما به خاطر ندیدن دارایی‌های خودمان حال خوبی نداریم و علت شکایت چیست و از نداشتن نیست، ندیدن است و از خدا بخواهیم خدا یک چشم نعمت بین به ما بدهد بعد حال خوب سراغ ما خواهد آمد.
وی ادامه داد: وقتی انسان خوبی‌ها و نعمات زندگی اش را دید آن زمان تازه فرصت به شکرگزاری می‌رسد و همه ما در زندگی تجربه کرده ایم که قدردانی و شکرگزاری چگونه احوالات را خوب‌تر می‌کند و تصور کنید در محل کارتان از همکار یا مدیری که برای شما زحمت کشیده تشکر می‌کنید و این قدردانی ساده نه تنها روابط را گرم‌تر می‌کند؛ بلکه انگیزه‌ی بیشتری به همکارتان می‌دهد تا به شما خوبی کند و یا در محیط خانواده وقتی کودکی به جای شکایت از کمبودها از زحمات والدینش سپاسگزاری می‌کند نه تنها محبت بیشتری دریافت می‌کند بلکه فضای خانواده نیز صمیمی تر می‌شود.
همچنین وی اذعان داشت: شکرگزاری فقط به زندگی فردی محدود نیست و این اصل در زندگی اجتماعی و ملی نیز تأثیر عمیقی دارد و خداوند در آیه‌ی کریمه‌ی وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ وَلَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ وعده داده است که شکرگزاری باعث افزونی نعمت‌ها می‌شود.
شکر کردن شناخت نعمت‌های خداوند است
اسلامی نسب در خصوص معنای شکر تصریح کرد: شکر یعنی شناخت نعمت‌ها و قدردانی قلبی زبانی و عملی از آنها آفت اول ما این است که به نعمت توجه نمی‌کنیم؛ نعمت سلامت را جز بعد از مریض شدن و ناقص العضو شدن نمی‌فهمیم نعمت جوانی را جز بعد از پیر شدن درست تشخیص نمی‌دهیم اشکال کار این است و نعمت امنیت را جز بعد از دچار شدن به ناامنی متوجه نمی‌شویم و مردم کوفه، وقتی نعمت امیرالمؤمنین را فهمیدند که حجاج بالای سرشان آمد.
وی اظهار کرد: یکی از نعمت‌های بزرگ الهی نعمت انقلابی است که ما را از وابستگی و تحقیر نجات داد و مسیری برای استقلال و پیشرفت گشود شکر این نعمت فقط به زبان نیست؛ بلکه دیدن و یادآوری دستاوردها تلاش برای گسترش آنها و قدردانی از زحمات اقشار مختلف جامعه است در نقطه‌ی مقابل سیاه نمایی و نادیده گرفتن این پیشرفت‌ها موجب دلسردی و توقف حرکت جامعه خواهد شد و اگر شکر کردیم می‌ماند و اگر شکر نکردیم گرفته می‌شود و بیایید با دیدن و بیان پیشرفت‌ها قدردان نعمات الهی باشیم و در مسیر تقویت آنها گام برداریم.
پژوهشگر قرآنی خاطر نشان کرد: خداوند در این آیه از ما خواسته است که شکرگزار نعمت‌های او باشیم چرا که شکرگزاری باعث افزونی نعمت‌ها خواهد شد و کفران نعمت باعث عذاب و برای عمل به این آیه در زندگی می‌توانیم هر شب قبل از خواب سه نعمت روزانه خود را یادداشت کنیم و برای هر کدام به شیوه‌ای شکرگزاری کنیم؛ مثلاً شکر نعمت سلامتی با ورزش یا شکر نعمت خانواده با محبت به آنها یا شکر نعمت وقت، با برنامه ریزی و از داشته‌های خود برای کمک به دیگران استفاده کنیم و به یاد داشته باشیم که شکر نعمت، صرفاً زبانی نیست و اگر در لحظه‌ای احساس کردیم چیزی نداریم سریع یاد نعمت‌هایی مثل دیدن، شنیدن یا نفس کشیدن بیفتیم.