به گزارش خبرنگار البرز نیوز از البرز، فرشاد اوجانی در نشستی که به مناسبت سالگرد تصویب قانون کار در خانه کارگر کرج برگزار شد، اظهار داشت: مهم ترین آسیب قرارداد موقت کار برای جامعه کارگری ناامنی شغلی است چرا که طبق قرارداد موقت کارفرما اختیار فسخ یک طرفه همکاری دارد و می تواند از پرداخت و تعهد در قبال مزایای شغلی کارگر به هر بهانه ای خوداری کند در حالی که قرارداد دائمی چنین اجازه ای به کار فرما نخواهد داد و برای آن هزینه بر می شود و کار فرما را مکلف به پاسخگویی در داویر قضائی و حقوقی می کند.

وی افزود: بند هفت قانون کار به بحث قراردادهای کار می پردازد، تبصره یک ماده هفت قانون کار درباره  سقف قرارداد های موقت است. براساس قانون دولت ملزم است سقفی برای قرارداد های موقت تعیین کند که این اتفاق با تاخیری 30 ساله اواخر سال 1398 رخ داد و براساس مصوبه شورای عالی کار چهار سال به عنوان حداکثر زمان کار موقت مشخص شد و این به این معنی است که اگر فردی چهار سال در شغل موقت کار کند باید دائمی شود البته قرارداد موقت همه جا رایج است اما تفاوت در این است که در کشورهای دیگر چهارچوب مشخصی برای قرارداد موقت وجود دارد و برای شاغل با ماهیت دائمی نمی توان قرارداد موقت بست از طرف دیگر، برای کار موفقت نیز سقف تعیین شده است. 

دبیر اجرایی خانه کارگر کرج گفت: موقتی بودن قرارداد اکثر کارگران کشور فاقد امنیت شغلی بوده و همین امر موجب شده جوانان رغبتی برای ازدواج ندارند. چرا باید کارگری با چندین سال سابقه کار به دلیل موقتی بودن قراردادش از طرف کارفرما جواب شود؟ آیا شان و کرامت کارگری رعایت می شود؟

اوجانی ادامه داد: قرارداد های موقت و سفید امضاء مسئله مهم روابط کار در ایران است. این نوع قرارداد ها نیز امنیت شغلی را به مخاطره انداخته و باعت می شود حقوق کارگران به شدت تضییع شود به رغم اینکه در قانون صراحتا قید شده که قرارداد سفید امضاء خلاف مقررات کار است و همچنین عنوان شده که برای کار هایی که  اهمیت دایمی دارند نباید قرارداد های موقت منعقد شود.

دبیر اجرایی خانه کارگر کرج با عنوان اینکه باید بپذیریم که سنگ بنای  اشتغال شایسته  همان قرارداد های دائم کار است، گفت: قرار دادهای موقت کار، راه را برای هر گونه قانون گریزی باز گذاشته است که تعدیل به دلخواه کارفرما از عقوبت های  بسیار بی ثبات کاری است. این شرایط بر آینده چند دهه قراردادهای موقت کار است چون حق کارگران برقراردادهای دائم به یغما رفته و هزاران مصیبت بر سرشان آوار شده است.

انتهای پیام/